ฝากถึงหลายๆท่าน

ผู้ติดตาม/คนรอบข้าง/คน...

ฝากถึงหลายๆท่าน

ผู้ติดตาม/คนรอบข้าง/คนใกล้ตัวคุณ

มีสติแค่ไหน???

ปฏิเสธไม่ได้ว่าตัวจ๋าเองไม่ใช่คนที่มีความคิดขาวบริสุทธิ์100% เราก็เป็นเหมือนกับมนุษย์ปุถุชนคนทั่วไปคนหนึ่ง

จ๋ามีความสนใจส่วนตัวบางอย่างเช่นกันที่มีคนรอบข้างมากมายไม่เห็นด้วย

วันนี้จะยกตัวอย่างหนึ่งที่ชัดเจนมากมาเล่าให้ฟังกันค่ะ

จ๋าเคยมีความปรารถนาในการอยากออกไปล่าสัตว์มาก ชอบดูคลิป/รายการวางแผนการล่าสัตว์ หาข้อมูลเกี่ยวกับโรงเรียน/คอร์สล่าสัตว์ในต่างประเทศเพื่อที่จะไปเรียนด้วยตัวเอง

จ๋าบอกคนรอบข้างตลอดเวลาว่า จ๋าอยากไปเรียนล่าสัตว์ที่แคนาดา เพราะส่วนหลักๆเลยคือจ๋าชอบดูรายการ Meat Eater ของ Steven Rinella มาก ดูมันทุกตอน Steve ล่าสัตว์มาแต่เด็ก เขาเกิดในครอบครัวที่สอนให้เขารู้จักการล่าแต่เล็กๆแล้วเขาก็โปรมาก

จ๋าดูแล้วก็เกิดความมองสตีฟเป็นไอดอล อยากรู้ว่าเป็นอย่างไรกันถ้าเราได้ลงมีปลิดชีวิตกวางสักตัวแล้วมาทำอาหารกินเองจากเนื้อสัตว์ที่เราหามาด้วยตนเอง เนื้อชิ้นนั้นมันจะมีรสชาติต่างจากเนื่อที่ซื้อในซุปเปอร์มาร์เก็ตแค่ไหนกัน???

ความคิดนี้บอกคนรอบข้างคนไหนก็…

ถูกเขาด่าหมดเลย…..

จริงๆไม่มีใครเชียร์จ๋าสักคน ทุกคนบอกว่าทำไมจ๋าต้องดั้นด้นไปเบียดเบียนชีวิตสัตว์เพียงแค่เพื่อได้รับรู้ความรู้สึกการกินเนื้อที่ตัวเองล่ามา??
รสชาติมันไม่ต่างหรอกบ้าเปล่า??

มีคนที่จ๋าสนิทตั้งคำถามกับจ๋าว่า

ทำไมไม่เดินเข้าซุปเปอร์ไปเลือกซื้อสิ่งที่ตายไปแล้วแบบคนอื่นๆ???

เราก็ลองกลับมาคิดแบบเป็นเหตุผล และหาข้อมูลเรื่อง Morality and Hunting ทำให้ได้ตระหนักมากขึ้นว่า เออก็จริงของเขาเหมือนกันว่ะ

การเอาตัวเองออกจากความคิดตัวเองและเอาความเห็นของคนรอบข้างมาลองคิดดูว่า

อืม…ถ้าเราต้องเป็นสัตว์ตัวนั้นที่ใช้ชีวิตปกติในป่า แต่มีคนๆหนึ่งที่

“แค่อยากรับรู้ความรู้สึกการฆ่าสัตว์”

ทั้งๆที่ก็สามารถเข้าถึงเนื้อประเภทเดียวกันได้จากซุปเปอร์มาร์เก็ต….

ทำไมต้องมาเอาเนื้อเราและปลิดชีวิตเรา?

เพียงแค่เขาอยากมาลิ้มรสความรู้สึกการฆ่าด้วยตัวเองในป่าเนี่ยนะ??? กรูต้องตายเพื่อสิ่งนี้รึ????

จ๋ายอมรับว่าจ๋าใช้เวลาอยู่นานมาก (นานจริงๆเลยทีเดียว) เพื่อที่จะล้มเลิกความตั้งใจที่จะไปเรียนล่าสัตว์ และต้องฟังอยู่หลายเสียงกว่าจะสามารถลบล้างความคิดที่จะไปลงคอร์สล่าหมี/มูส/หมาป่า เพราะจ๋าก็มีความอยากที่บ่มแน่นมากจากการเป็นแฟนรายการเหนียวหนึบของสตีฟ

แถมเราเองอยู่กับความคิดที่เคยอยากไปล่าหมาป่ามานานแล้วเพราะอยากใส่เสื้อขนสัตว์ที่เราไปล่ามาเอง

อยากรู้ว่ามันจะภูมิใจแค่ไหนน่อ? อยากรู้ว่าเวลาที่ถ้ามีคนถามว่าผ้าพันคอสวยจังซื้อที่ไหน แล้วได้ตอบว่า

“ล่ามาเองค่ะ!!!”

หลังจากที่ความคิดเหล่านั้นหายไป สิ่งที่ทำให้เราตั้งคำถามหนึ่งกับตัวเองคือ

ถ้าไม่มีคนเบรคเราเลย ถ้าทุกคนเป็นกองเชียร์เรา???

“ไปเลยลูก จะคิดอะไรมาก มีเงินก็ไปเรียนสิไป ไม่ได้ผิดกฎหมายตรงไหน”

“มึงไปเลยเว้ย ชีวิตนี้มึงต้องลองปลิดชีพหมีว่ะ”


“สตีฟแมร่งโคตรเท่เลย ไปเว้ยยยจะได้เท่แบบเขา”

“พี่จ๋าคิดถูกแล้วค่ะ หนูอยากเห็นพี่ฆ่าหมี ชีวิตนี้หนูคงไม่มีโอกาสไปเรียนล่าหมีด้วยตัวเอง อยากให้พี่เป็นตัวแทนหมู่บ้านค่ะ”

“พี่จ๋าาาหนูอยากเห็นพี่แล่เนื้อกวางสดๆมาโชว์มาเล่าในมุมพี่ พี่ต้องเท่โคตรๆถ้าใส่ผ้าพันคอขนจิ้งจอกที่พี่ไปยิงมาเอง กรี้ดดดด”

ฯลฯ

บอกเลยถ้าเป็นงั้นกรูน่าจะกดคอร์สยิงหมีไปแล้วในอดีต😂😂😂😂😂

และเป็นไปได้สูงมากที่ตอนนี้อาจจะกำลังไปนั่งดักซุ่มอยู่ในป่าแถวแคนาดาเรียบร้อย…..

การมีกองเชียร์/คนรอบข้างออกความเห็นแท้จริงแล้วมีส่วนสูงมากต่อการไตร่ตรองนึกคิดของตัวคุณ

หากคุณยิ่งปิดกั้นความคิดที่แตกต่างจากตัวคุณเท่าใด โลกของคุณก็จะแคบลงๆ

แม้ว่าความคิดการไปยิงหมีของจ๋านั้นจะถูกต้องตามแม่บทกฎหมายในประเทศนั้นๆ แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าหากพิจารณาในเรื่องของMoralityแล้ว กิจกรรมนี้ก็ไม่น่าเป็นที่พึงประสงค์เท่าไรนัก

ไม่แปลกที่คนๆหนึ่งจะไม่อาจมีความคิดทุกอณูที่ถูกต้อง100% อย่างที่จ๋าก็จั่วไว้แต่แรกว่าจ๋าก็เป็นคนนึงที่ไม่ได้มีทัศนคติขาวบริสุทธิ์ในทุกๆเรื่อง

แต่เกราะป้องกันสำคัญอย่างหนึ่งที่จะไม่ดันเราลงเหวคือการแวดล้อมไปด้วยคนรอบข้างที่มีสติและไม่เฮโลเชียร์ทุกอย่างอย่างไม่สนใจความถูกต้องใดๆ และเราก็ต้องมีสติที่จะเอาความเห็นต่างมาคิด วิเคราะห์ แยกแยะ หาข้อมูลเพิ่มในมุมที่ต่างออกไป

ก่อนจะยาวเกินไปจ๋าขอทิ้งท้ายในกรณีของบางคนที่เป็นบุคคลมีชื่อเสียงว่า

สิ่งที่จะวกกลับมาฆ่าคุณก็คือ ผู้ติดตาม/คนรอบข้างที่หน้ามืด/ไร้การคิดวิเคระห์

แต่คุณโทษใครไม่ได้นอกจากตัวเอง เพราะผู้ติดตามไม่ได้เลือกคุณ แต่คอนเทนท์ของคุณ คือสิ่งที่จะเลือกประเภทของผู้ติดตาม

***เพิ่มเติมนะคะว่าทั้งชีวิตยังไม่เคยฆ่าสัตว์ใหญ่***
แมลงวัน แมงสาบ ยุง แมงมุม ปลวก ฆ่าเป็นเรื่องปกตินะคะถ้าเจอในเคหะสถาน ชีวิตนี้มีมีเคยขับรถชน นก กระต่าย แรคคูน ที่เมืองนอกบ้างบนท้องถนนซึ่งเป็นอุบัติเหตุที่เลี่ยงไม่ได้เพราะสัตว์วิ่งตัดหน้ารถพอดี

ตอนนี้คงต้องลาก่อนนะเจ้าหมี
ส่วนปลาแซลม่อน……..นั่นเป็นเรื่องของอนาคต 😂

(บทความนี่จ๋าเขียนขึ้นด้วยตนเองทั้งหมด ใครต้องการจะแชร์ เชิญคัดลอกแบบมีเครดิตได้ตามสบายเลยค่ะ)

ภาพประกอบนี้ จ๋าถ่ายด้วยตัวเองที่ Norway ค่ะ เป็นภาพที่จ๋าเจอออกทริปถ่ายรูปสัตว์เมื่อปี2017

---